نقد خردباور، حتی برخلاف آن چه وانمود می کند، بی آن که با اثر گفت وگو کند، هم چون سوژه ای همه چیزدان، دربارة اثر گفت وگو می کند. این چنین نقدی همواره با تجهیز خود به سلاح عقل و خرد و با سودای فهم و شناخت قطعی اثر و داوری دربارة آن، هم چون فاعل اندیشیدن خردورز، پایه های اقتدار خود را بر اثر تحکیم می کند. بدین سان رویکردی که از نقد خردباور حمایت می کند، کنش نقادی را در گونه ای اقتدار مدرنیستی به تباهی می کشد. نقد خردمدار، اگر دیوانگی اثر را به رسمیت نشناسد، از آن روست که خود در مقام روان پزشکی مقتدر به معالجه اثر بپردازد. کتاب حاضر مشتمل است بر سه مقاله در حوزة نقد از حسین رسول زاده، نیز گفت وگو با وی در این خصوص است. بخش پایانی کتاب با عنوان «این متن نیز چیست نیست» شامل نوشته ای از وی در خصوص تقابل متن با واقعیت است.