جامعۀ  ایران در سال های اخیر به مانند بسیاری از جوامع دیگر دچار دگرگونی هایی در تفکرات نسل جوان شده است. دگرگونی هایی که اساس و شالودۀ  آن بیش از آن که درونی و خودجوش باشند، وارداتی است. این تفکرات به علت بهره گیری از وسایل ارتباط جمعی و فناوری های پیشرفته در این زمینه به سرعت در میان جوانان رواج یافته و آنان را پیرو خود می سازند. سازمان ملی جوانان ایران در میان دانشجویان 12 شهر بزرگ ایران تحقیقی انجام داده و طی آن شناخت و گرایش جوانان ایرانی را نسبت به مکاتب عرفانی و نیز مکاتب انحرافی و وارداتی بررسی نموده است. مجلد حاضر به دیدگاه های دانشجویان شهر تهران در این زمینه اختصاص یافته است. یافته های این بررسی حاکی است 59% دانشجویان شهر تهران به عرفان و ادب ایرانی، 47% به عرفان اسلامی، 19% به عرفان شرقی و 15% به عرفان غربی تمایل دارند. از جمله دلایل این تمایلات می توان به معرفت نفس و خودشناسی (27%)، تقرب و نزدیکی به خدا (16%)، آشنایی با عرفان (8%)، و... اشاره کرده است.