ایران در دورة قاجار، همواره صحنة زورآزمایی قدرت های اروپایی، به ویژه انگلیس و روسیه بوده و این مهم در ناحیة جنوب شرق ایران، یعنی منطقة کرمان و سیستان و بلوچستان بیش تر ملموس بوده است. عوامل و مسائلی خاص در سدة نوزدهم، توجه اروپاییان را به این ناحیه معطوف کرده بود که اوج این جریان را می توان در سیاست های دولت های انگلیس و روسیه جست وجو کرد. مهم ترین مساله ای که انگلستان در قرن نوزدهم با آن درگیر بوده، حفظ و نگهداری از هندوستان و مرزهای آن بود، زیرا که انگلیس در این سرزمین اهداف و منافع بسیاری داشت و به هیچ قیمتی حاضر نبود مرزهای هند دچار آشوب و دگرگونی شود. به همین دلیل منطقة کرمان و سیستان و بلوچستان اهمیت بسیاری داشت. بنابراین تاسیس کنسولگری، کشیدن سیستم تلگراف، حضور میسیون های مذهبی، تاسیس مراکز پزشکی و آموزشی، تشکیل پلیس جنوب ایران و حضور افراد سیاسی، نظامی خبرة انگلیسی در این منطقه نشان از این اهمیت داشت. نگارنده در کتاب حاضر، به حضور کشورهای اروپایی، به خصوص روسیه و انگلستان، در قرن 19 در این ناحیه از کشور اشاره و عوامل و زمینه های مختلف آن از جمله مسائل تاریخی، جغرافیایی و پیشینة مناسبات و روابط اجتماعی حاکم بر ناحیة جنوب شرقی ایران را تحلیل کرده است. همچنین، با بررسی انگیزه ها و منابع دولت انگلیس و روسیه در کرمان و سیستان و بلوچستان، کلیة حوادث و بسیاری از نقل قول های مورخین و مامورین خارجی را برای تحلیل بهتر آورده است.