بررسی و نقد مواضع سیاسی برخی از مطبوعات در دهه سوم انقلاب اسلامی ایران است. نگارنده در بخش اول، ابتدا به بررسی نقش و اهمیت رسانه های گروهی پرداخته و در این میان مطبوعات را دارای جایگاه ویژه ای دانسته است. به اعتقاد وی، مطبوعات قبل از انقلاب اسلامی با «مطبوعات دهه ی سوم انقلاب» از لحاظ کارکردی تشابه داشته و به همین دلیل، ضمن اشاره به تاریخچه ی مطبوعات در ایران از زمان انتشار اولین نشریه، عمل کرد آن ها را تا بهمن ماه 1357 مورد بررسی قرار داده است. در ادامه به منظور تشریح مغایرت نشریات دهه ی سوم با اصول و مبانی انقلاب اسلامی، به تبیین این مبانی و اصول پرداخته و سپس جایگاه و «رسالت مطبوعات» را، در اندیشه بنیان گذار انقلاب و رهبر انقلاب اسلامی ایران، مورد توجه قرار داده است. در بخش دوم، ابتدا سیر فعالیت مطبوعات و ماهیت لیبرالیسم غرب گرای آن ها پس از انقلاب اسلامی در دو دهه اول، مورد بررسی قرار گرفته و پس از اشاره به مهم‎ترین تحولات تاثیرگذار بر آن ها و مقوله اصلاح طلبی، اصول و مبانی حاکم بر مطبوعات دهه ی سوم، تبیین شده است. در پایان نیز مواضع سیاسی برخی مطبوعات وابسته به جریان های موسوم به اصلاح طلب در چهار حوزه ی فلسفه ی سیاسی، حقوق اساسی، سیاست اجتماعی و سیاست خارجی بررسی شده است.