کریس فوجی وارا،کتاب را با نخستین مواجهه ی جری لوییس و دین مارتین آغاز می کند؛شکل گیری رویایی آمریکایی.اما در ادامه بحث،مارتین از صورت شریک هنری لوییس در آمده و به صورت نقشی ساختاری در می آید که در کارهای متاخر لوییس،بعد از اتمام همکاری اش با او نیز ادامه می یابد.نگاه نکته سنج فوجی وارا،سلسله ای از مسائل قابل بحث در کارنامه ی لوییس مثل پس زدن نقش سنتی پیرنگ داستان،ساختار بلوکی روایت،مسئله هویت،خود ارجاعی،رفتار با مانکن و نقش ساختاری همراه بی عکس العمل و غیره را به همین شیوه ی ساختگرایانه و تازه مورد مداقه و بحث قرار می دهد؛تا با در کنار هم چیدن موزاییک هایی که از آستین،بلانشو،دلوز و دیگران وام گرفته،تصویری از سلطان کمدی را پیش چشم ما بنشاند.