تقریبا همه ادیان بزرگ به منجی و آخرالزمان اعتقاد دارند. اما ادیان کوچک تری در آفریقا و آسیا هستند که اعتقادی به وجود منجی ندارند. به اعتقاد ادیان دیگر منجی زنده نیست و در آخرالزمان به وجود می آید. از آنجا که انسان در کنار رسیدن به امکانات رفاهی و مادی به دنبال کسب معنویت و اتصال به یک منبع کمال است، نمی تواند به مسأله آخرالزمان و ظهور فردی از نوع انسان به عنوان نجات بخش و منجی معتقد نباشد. در کتاب حاضر تلاش شده تا ضمن بررسی سیر اندیشه و اعتقاد به ظهور منجی در هریک از ادیان، به مشترکات آن اشاره شود.