((پسر خوانده)) سرگذشت پسری است به نام((علیرضا)) که در زندگی با مشقت های بی شماری روبه رو بوده است، اما او احساس خاصی نسبت به((پسر خوانده)) بودن  دارد .او سال ها بعد در دفتر خاطراتش احساس خویش را چنین ثبت نمود :پسر خوانده  بودن دارای یک ابهام است و آن این که آدمی نمی داند که چند برادر و چند خواهر  دارد، ولی یک حس دارد و آن این که همه زن های خوب را مادر خود می داند و همه  مردان خوب را پدر خود، مثل آدم و حوا برای تمام بشر ....