بار تلمه داستان های خود را به شیوه های غیر قراردادی بخش بندی میکند ولی داستان ها به شیوه ای قراردادی به یگانگی دست پیدا میکنند با یگانگی فردی هر بخش با نظمی که پیش و پس نمیشود به هم بهسازی بخش ها با تکرار مفهوم ها درون مایه ای کلیدی و با چاره اندیشی های که به صورت پایان هایی کامیاب در می آیند هر بخش به بخش بعدی رهنمون میشود و پایان را متحمل و ضروری میکند