سابقه تأسیس نیروهای انتظامی و پلیسی را باید در سابقه برپایی جوامع کوچک انسانی جستجو کرد. در ایران تاریخ تشکیلات انتظامی به دوره پادشاهی داریوش مخامنشی باز می گردد. انعکاس این تشکیلات در ادبیات فارسی به عنوان یک پدیده اجتماعی متأثر از رخدادهای اجتماعی و سیاسی امری طبیعی به نظر می رسد. بر این اساس در کتاب حاضر با تکیه بر این مفاهیم و وظایف، به نقد و بررسی سیمای پلیس در ادبیات پرداخته شده است.