ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشمچند وقت است که هر شب به تو می اندیشمبه تو آری،به تو یعنی همان منظر دوربه همان سبز صمیمی،به همان باغ بلوربه همان سایه،همان وهم،همان تصویری که سراغش ز غزل های خودم می گیری