کارگران نقاش، هنگام غروب در کنار استخر در یک باغ قدیمی، پس از نقاشی اتاق های باغ قلم موها را می شستند، که ناگهان از قلم موها لکه های سفیدرنگ به آب استخر قدیمی ریخت و یکی از ماهی های بیدار به رنگ آغشته شد. صبح روز بعد، ابتدا ماهیان دیگر و سپس خود ماهی متوجة تفاوت خود با دیگر ماهی ها شد. ماهیان به او گفتند تا زمانی که لباس سفید را رها نکنی، نمی توانی در جمع ما حاضر شوی. ماهی سفید به آنها وعدة برف و زمستان، وعدة دیدار عروسان با لباس سفید، بارش و ابرهای سفید را داد. اما ماهیان یک صدا گفتند که استخر قدیمی خانة همیشگی ماست و او را ترک کردند. به همین ترتیب هر روز یک ماهی به یک رنگی آغشته می شد و با توجه به رنگ خود، وعده هایی به دیگر ماهیان می داد. حالا دیگر ماهی های تنهایی به رنگ سفید، سبز، آبی، زرد، نارنجی وجود داشتند؛ تا اینکه روزی بر اثر اتفاقی رنگ همة ماهی ها شسته شده و آنها دوباره یک دیگر را یافتند. کتاب «شب روز اول و صبح روز هفتم» برای گروه سنی «د» به نگارش درآمده است.