از متن کتاب: «اصل مثبت درباره‌ی کسی که شک می‌کند این است که او همه‌ی امکانات را ممکن فرض می‌کند.»
اصلا باهاش حال نکردم و خیلی سرسری مطالعه کردم. می‌خواستم 2 ستاره بدهم ولی 1 ستاره هم به این دلیل اضافه کردم که: نگاهی نو و جدید داشت به موضوعی که حتی فکرش رو هم نمی‌کنیم. فارغ از صحت یا عدم صحت محتوای کتاب، این نوع نگاه ارزشمند بود.
یک قسمت دیگر از کتاب که خوشم اومد: «در گذشته فردی که عقیده‌ی تازه‌ای را عرضه می‌کرد می‌بایست خود را برای تمسخر و آزار همکاران و روحانیون آماده نماید، ولی اوضاع می‌بایستی بهتر شده باشد. دیگر کسی را به چهار میخ نمی‌کشند و بی سبب آتش نمی‌زنند، ولی مشکل اینجاست که روشهای زمان ما آنقدرها هم جالب نیستند و کمتر از سابق نیز مسدودکننده پیشرفت نمی‌باشند. امروزه همه چیز متمدن‌تر شده و هیاهوی کمتری به پا می شود. تئوریها و عقاید غیرقابل هضم را به قول آمریکاییها با جملات کشنده‌ای چون «احتمال بسیاری دارد» ساکت می‌کنند یا با جملاتی چون «این برخلاف قوانین است» (و می‌دانید که همیشه هم یک قانون وجود دارد)»