اگر بخواهیم مشخص کنیم که ویژگی خاص بیان شاعرانه نظامی برای مثال در قیاس با شعر کلاسیک عرب و تفاوت آن از نظر ویژگی چیست، ابتدا این ویژگی ظاهری توجه ما را به خود جلب می کند که تشبیه با آن اهمیت فوق العاده در شعر عرب، در شعر نظامی در قالب استعاره یا تمثیلی استعاری درآمده است. هرچند در این شعر تشبیهاتی صحیح با ادات تشبیه آغاز و با نگاهی به آرایه های ادبی مشاهده می شود و همین نکته کارکرد خاص شیوه تشبیه در شعر نظامی است، در مجموع تعداد آن بسیار اندک است؛ اما اکنون سعی می کنیم برای حل این مسئله به بهترین شکل، از راهی غیرمستقیم وارد شویم، یعنی می کوشیم چگونگی تأثیر استعاره بر حوزه های موضوعی شعر را که تحت تأثیر آفرینش ادبی است، چنان بررسی کنیم که نشان دهیم این حوزه های موضوعی صرفاً ابزاری برای بیان بوده است. اگر با این کار بتوانیم اندکی از روش بررسی موضوعی آثار نظامی را فرابگیریم، در بررسی خود به نتیجه مطلوب دست خواهیم یافت. به همین دلیل در اینجا به طور مستقیم توصیف طبیعت در آثار نظامی را بررسی خواهیم کرد.