نویسنده در این کتاب جایگاه «مقاصد الشریعه» را در فقه امامیه مورد بررسی قرار داده است. مقصود از مقاصدالشریعه، اهداف خداوند از تشریع احکام اعتباری و عملی در دین اسلام است. در این راستا، نخست به تعریف مقاصد الشریعه و رابطة آن با علم اصول و فقه پرداخته شده و سپس ارتباط آن با مصالح و مفاسد و عرف بیان گردیده و اهداف مورد نظر از این بحث مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه تاریخچة بحث مقاصد در میان اهل سنّت و شیعه بازگو و رابطة مقاصد و احکام از حیث ثبوتی بررسی شده است. در پایان امکان فهم مقاصد توسط عقل تبیین و نقش مقاصد در استنباط حکم و عملیات فقهی و اجرای احکام شرعی توضیح داده شده است. همچنین در پایان آسیب های موجود در به کارگیری مقاصد در استناط تحلیل گردیده است.