این کتاب در آغاز نگاهی است بر شعر مازندران از آغاز تا امروز. در ادامه نمونه هایی چند از اشعار مازندرانی به همراه آوانگاری این سروده ها نیز زندگی اجمالی شعرای هر یک از آن ها فراهم آمده است. "تصنیف ها" بخش دیگر کتاب را تشکیل می دهد و عمدتا شامل تصانیفی است که به وسیله ی گروه شواش از فرهنگ خانه ی مازندران و به سرپرستی استاد احمد محسن پور اجرا گردیده است: در بخش پایانی کتاب نیز ترانه هایی چند به زبان مازندرانی فراهم آمده است. در مقدمه ی کتاب در خصوص آسیب شناسی شعر مازندرانی تصریح گردیده است: "شعر نوشتاری مازندرانی که در سده های پیش تر متوقف شده بود، باید در پویشی تازه، دغدغه ی انسان معاصر و مردم شهر را بازگو کند و خود را از رمانتیسم دروغین، دور نگاه دارد. آوردن چند کلمه ی خاطره انگیز مازندرانی و چیدن آن ها کنار یک دیگر، نشان قدرتمندی یک شعر نیست و اگر این گونه اشعار، گاه لذتی در خواننده ایجاد می کند به خاطر جنس شعر نیست، بلکه به سبب خاطره انگیزی واژه هاست. حرف دیگر این که در شعر، نگاه شاعرانه مهم تر از موضوع شاعرانه است. در شعر بیش تر شاعران تبری گوی، عشقی بزرگ شعله می کشد: عشق به طبیعت زیبای مازندران که متاسفانه بیش از هر زمانی به نابودی کشیده می شود. جا دارد که شاعران مازندرانی زبان به این تراژدی غم بار یعنی فاجعه ی زیست محیطی مازندران بیش تر بپردازند.