غیبت یکی از خصایل ناپسند اخلاقی است، و به معنای بدگویی کردن از یک فرد در غیاب اوست به گونه ای که موجب نارحتی اش شود. بر اساس آیات کریمه قرآن و روایات معصومین(ع)، غیبت کردن از جمله گناهان کبیره به شمار آمده و حرمت آنها اجماعی است. آنچه در کتاب حاضر می خوانید احکامی در باب اقسام غیبت، آثار سوء فردی و اجتماعی غیبت و چگونگی عقوبت غیبت کننده است؛ و ضمن آن به سخنان گهرباری از ائمه اطهار(ع) در خصوص زشتی این عمل نیز اشاره شده است. در پایان هم مؤلف به اختصار احکام مرتبط با«سخن چینی» و «حسد» را تشریح نموده است.