کتاب «من جانباز نیستم» خاطرات یکی از مبارزان خستگی‌ناپذیر انقلاب اسلامی، احمد پیرحیاتی را روایت می‌کند. خاطرات فعالیت‌های او در کمیته، محافظت از شخصیت‌های مشهور، ایست و بازرسی‌های اول انقلاب و همچنین چگونگی جانبازی او در این کتاب آورده شده است. او عکس ما آدم‌هایی است که معمولاً برای زیباتر به نظر رسیدن، ماسک به‌صورت می‌زنیم. او همه‌چیز را بدون لکنت، بدون خوش‌آیند و بدآیند کسی، بدون گرایش‌های سیاسی، تعریف می‌کند. احمد پیرحیاتی یک قهرمان ملی است، مثل تمام قهرمانان ملی این سرزمین که حالا روی ویلچر می‌نشینند و از کم‌وکاست این مملکت، آزار می‌بینند. احمد پیرحیاتی قهرمان است، نه‌فقط به خاطر عمر و مالی که به پای انقلاب داده، او قهرمان صداقت است. او تمام آن روزها را به خاطر دارد و می‌تواند موبه‌موی خاطرات پنجاه سال فعالیتش در صحنهٔ مبارزاتش را تعریف کند؛ بنابراین صحبت‌های او درس فداکاری و دفاع از ایران هستند. آنچه در این کتاب نگاشته شده، تاریخ تلخ و شیرینی است که می‌تواند درسی برای آینده‌ یک مملکت باشد.