در کتاب حاضر، ضمن بیان و شرح زندگی «آقابزرگ علوی»، آثار وی به اجمال واکاوی شده و نظریه هایش درباره  ادبیات و ارتباط آن با مسائل اجتماعی و سیاسی بازخوانی شده است. وی از میان نسل اوّل نویسندگان معاصر ایران، بیش از «جمال زاده»، «هدایت» و «چوبک» آثار اجتماعی خلق کرده است. بر این اساس، در این اثر که ویراستة مقدّمة تفصیلی کتاب «برگزیدة آثار بزرگ علوی» است، نظریه ها و نقدهای وی از اوضاع سیاسی و اجتماعی دورانش در قالب داستان های به جا مانده از او بازخوانی شده است. همچنین در پایان، گاهشمار زندگی وی نیز ارائه شده است. مخاطب با مطالعة این کتاب با معیارهای «علوی» در ادبیات و نوع احساسی که بیش از هر چیز مورد نظر وی بوده، آشنا می شود و درمی یابد که تصویر «علوی» از روشن فکران و مبارزان سیاسی در داستان هایش به مقدار فراوان، تصویر چهرة دردناک و تعارض آمیز خود اوست.