پژوهشی به منظور ارایه «اندیشه های بنیادین اسلام» در قلمرو انسان، وحی، نبوت و امامت است. در این نوشتار که در ده درس سامان یافته است، مباحثی درباره شناخت انسان و ابعاد وجودی او مطرح شده و مولفان کوشیده اند تا ضرورت نیاز به دین و هدایت الهی و آموزه های وحیانی و هادیانی الهی برای انسان ها را ثابت کنند. در همین راستا سه درس نخستین به مباحث انسان شناسی اختصاص داده شده و در درس چهارم ضرورت وحی و دلیل نیازمندی به آن بررسی شده است. درس های ششم و هفتم به مباحث قرآن شناسی پرداخته و در درس هفتم با تبیین بحث زبان قرآن و فرهنگ عصر نزول، وحیانی بودن الفاظ قرآن اثبات و دیدگاه بشری بودن آن نقد شده است. موضوع درس هشتم خاتمیت و جامعیت است. در درس نهم، امامت و سرانجام در درس دهم مهدویت و آسیب شناسی مسأله انتظار مطرح شده است.