پژوهشی در زمینه تصوف و عرفان یهود و اندیشه اعتقادی موسوم به عرفان کابالا و نقد و ارزیابی مبانی این اندیشه است. در این نوشتار نخست به شکل گیری تصوف یهودی و سنت ادبی کابالا و تعالیم مبتنی بر آن پرداخته شده و پس از آن اصول و مبانی عقاید کابالیسم، مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است. نویسنده بر این باور است که این مکتب عرفانی و اعتقادی یهودی بر اساس ثنویت شکل گرفته و مباحث مربوط به توحید و خداشناسی در ان به شدت موهوم و غیر قابل استدلال است. وی در همین زمینه به نقد مسأله تجلی خداوند در عرفان کابالا پرداخته و دیدگاه این مکتب در مورد اموری چون: مسأله شر و وقوع انواع شرور در عالم، مسأله تناسخ و حلول گرایی، ماهیت و جایگاه انسان در آموزه های این مکتب، برتری طلبی نژادی قوم یهود در طول تاریخ و دیدگاه آنان در مورد معاد و حیات پس از مرگ را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و این اندیشه ها را نقد نموده است.