گردآوری افسانه ها و متل ها و نمایشنامه ها و بازی های سنتی کردی که این قسمت آخر تا به حال گردآوری نشده و دست نخورده باقی مانده (و تقریبا برای اولین بار است که نمایشنامه ها و بازی های سنتی کردی گردآوری می شود) کاری سخت و دقیق است، تنها علاقه بسیار می تواند انسان را به کوره راه های دورافتاده روستاها بکشاند. باید سال ها در میان مردن و همراه آنان کوچ کرده و خودت هم یکی از همان روایتگران شده باشی و افسانه ها در سینه خودت هم حفظ شده باشد و گرنه با تشکیلات عریض و طویل (که اگر ازحق نگذریم کارهای این ادارات هم در جای خود قابل توجه و برای محققین مفید است) و دفتر و دستک تنها نمی توانی به کارهایت اصالت ببخشی. مطمئنا جائی را که با اسب و قاطر و حتی پای پیاده در کوه و کمر و رودخانه و باتلاق بروی و سال ها در آن جا با مردم زندگی کنی فرق دارد با سفری در ماشین اداره، در جاده ماشین رو که معلوم نیست از نظر روستائیان مامور مالیاتی هستی یا گردآورنده افسانه. از پیشگفتار کتاب درباره این کتاب بیشتر بخوانید