حرف سر این است که قصه های عرفانی به رغم کوچکی ساختمان پیکره شان داعیه بزرگ دارند آنها نمون و نمودی از کل بیکرانه ی ای هستند که به عنوان هستی میشناسیم در نتیجه پیچیدگی بداهت آمیز هستی و ساختمندی آن را دارند.