نویسنده در این کتاب، به بررسی احوال و اشعار پدر شعر فارسی، «جعفر بن محمد رودکی»، شاعر قرن چهارم پرداخته است. از این رو نخست، اطلاعاتی کوتاه دربارة سلسلة سامانیان و تشکیل ادبیات دری در آن عهد داده است و پس از شرح زندگی رودکی، برخی از آثار او چون «کلیله و دمنه»و «سندبادنامه» را معرفی و نقد کرده است. در ادامه سبک و شیوة سرایش رودکی و نیز جنبه های زیباشناختی شعر او نظیر مَثَل، هجو؛ طنز و تصویر را مورد توجه قرار داده است. در پایان نیز گزیدة آموزه های اشعار رودکی را بیان کرده و به شرح شخصیت او در آیینة دیگران پرداخته است.