فضل الله استرآبادی از علمای اسلامی قرن هشتم ه.ق است که اعتقاد داشت جهان رو به پایان است. او می گفت در رویاهایش از سوی خداوند مستقیما به او وحی شده و او را هم ردیف و هم منزلت با موسی، عیسی و حضرت محمد ساخته است. پیروان او را «حروفیه» می نامیدند زیرا معتقد بودند که اصوات و حروفی که زبان را می سازد کلیه حقایق روحانی را در خود دارد. آن ها فضل الله را تجلی خداوند در جسم انسان می انگاشتند و حتی پس از کشته شدن او در سال 796 ه.ق انتظار داشتند که بازگردد و پیش از روز رستاخیز جامعه ای پر از عدل و داد تشکیل دهد.
این پژوهش کوتاه و خواندنی در زندگی و اندیشه فضل الله استرآبادی همچنین تاریخچه ای از نهضت او ارائه می دهد، میراثی را که او برای آیندگان به جا گذاشت تحلیل می کند و فهرستی از منابع دیگر برای مطالعه بیش تر عرضه می کند که برای عموم خوانندگان مفید و راه گشا تواند بود.