بهنژادی گیاهی، علم نسبتاً جدیدی محسوب می شود که حدود یک قرن قدمت دارد. دانشمندان با استفاده از بهنژادی گیاهی خصوصاً روش های دهه ۱۹۰۰ نائل به تولید کولتیوارهای اصلاحی شده اند. کتاب پیش رو فرصت های مهمی را برای حصول رفاه بشر در دسترس قرار می دهد. این مشارکت در صورتی رخ می دهد که واریته های اصلاحی برای گیاهان تغذیه ای، علوفه ای، فیبری و سوخت زیستی منجر به افزایش تولید و امنیت غذایی شوند. چنین واریته هایی قابل تولید از طریق بهنژادی کلاسیک و فناوری زیستی و قابل کشت توسط کشاورزان کوچک و بزرگ هستند؛ بنابراین، فرصت هایی برای افزایش این مشارکت ها در آینده از طریق کاربرد فناوری زیستی در برنامه های بهنژادی گیاهی وجود دارد.