نظام های مستمری در خاورمیانه و شمال آفریقا با مشکلات ساختاری مهمی روبه رو هستند. ساختار نابسامان نظام مستمری این کشورها باعث ایجاد اختلالاتی در روند اقتصادی شده اند که برخلاف باور عمومی می توانند منشا پرداخت هایی به صورت توزیع معکوس باشند. به طور اساسی، مزایای نظام های مستمری به نفع کارگران با درآمد متوسط و بالا و طبعا، به زیان کارگران کم درآمد است. این نظام ها، به صورت نسبی میزان کمی از نیروی کار را پوشش می دهند که اکثرا کارگران شاغل در بخش رسمی اقتصاد، به ویژه بخش دولتی، هستند. افزون بر این، در اغلب این نظام ها بازدهی که افراد از اندوخته هایشان دریافت می کنند به شغل، سوابق، و دستمزد آنها و راهبردهای ثبت نام و بازنشستگی بستگی دارد. نویسندگان کتاب حاضر به بحث دربارۀ اصلاح نظام مستمری در خاورمیانه و شمال آفریقا پرداخته اند.