سرافینو گوبیو قهرمان و راوی رمان دفترهای سرافینو گوبیوی فیلم?بردار به بیان زندگی انسان در عصر سرمایه?داری می?پردازد. حرفه?ی او به عنوان یک فیلم?بردار و دستی که دسته?ی یک ماشین را می?چرخاند به?طور تصادفی انتخاب نشده است. پیراندلو در این دنیای ماشینی?شده و بازتولید مکانیکی، شی?ء (کالا) را جایگزین هر جزء از زندگی می?کند. تنها مکانی که برای سرافینو گوبیو، قهرمان رمان، نمودی از بهشت گمشده و معصومیت است ویلای باصفا و پرآرامش سورنتو است که در آن?جا با پدربزرگ کارلو و مادربزرگ روزا و دو نوه?ی آن?ها آشنا می?شود. گوبیو تصمیم می?گیرد که به روایتگر درد و رنج شخصیت?های پیرامونش بدل ?شود. آن?ها را زیر نظر می?گیرد، شخصیت و رفتارشان را بررسی ?می?کند، و مقابل آن?ها به آیینه? بدل می?شود و «نقاب» از چهره?شان برمی?دارد. اما قهرمان به مرور این تصمیم را وامی?نهد تا جایی که از واقعیت پوچ و خشن دور می?شود، و به عنوان فیلم?برداری خونسرد و بی?تفاوت پشت دوربینش پنهان می?شود. او با نگاه مکانیکی دوربین به ثبت وقایع پیرامونش می?پردازد و ناگزیر می?شود تکه?هایی از زندگی را به صورت غذا به دوربین بدهد. تا این?که در پایان رمان طی فرآیندی از استحاله و دگردیسی با دوربینش یگانه می?شود.