سلسله دروس بررسی اندیشه اسلامی در باب انسان، وحی، نبوت و امامت و قرآن است که به اختصار و با رعایت مولفه های متون درسی ارایه گردیده است. سه درس نخست، در خصوص مباحث «انسان شناختی»، به چیستی انسان و بررسی ابعاد آن پرداخته، انسان شناسی اسلامی و غربی را مقایسه نموده و نگاه اومانیستی به انسان و پیامدهای آن مورد تبیین گردیده است. در درس چهارم، ضرورت «وحی» و دیدگاه های گوناگون در این زمینه، خصوصا نظریه تجربه دینی بیان و مورد نقد واقع شده است. درس پنجم راه های شناسایی پیامبران، ضرورت عصمت آن ها در دریافت و ابلاغ وحی و رابطه عصمت و اختیار مورد بررسی قرار گرفته است. درس ششم در وجوه «اعجاز قرآن» بوده و تحریف ناپذیری آن را بیان نموده است. درس هفتم با تبیین بحث زبان قرآن و فرهنگ عصر نزول، نظریه بشری بودن الفاظ قرآن را به چالش کشانده است. خاتمیت و جامعیت پیامبر در درس هشتم مورد بررسی قرار گرفته و درس نهم امامت را ادامه نبوت شمرده و بر الهی بودن آن استدلال نموده است. و سرانجام درس دهم پیرامون «مهدویت» و آسیب شناسی انتظار می باشد.