در کلبه ای کنار جنگل، خاله پیرزن مهربانی به تنهایی زندگی می کرد. در یکی از شب های سرد و بارانی، حیوانات مختلف مانند گاو، خروس، جوجه و سگ یکی پس از دیگری به کلبة او پناه آوردند و خاله پیرزن با خوش رویی همة آنها را پذیرفت. فردای آن روز همة حیوانات با التماس از او خواستند که برای همیشه نزد خاله پیرزن بمانند، او هم پذیرفت. از آن پس خاله پیرزن دیگر تنها نبود و حیوانات در کارهای خانه و مزرعه به او کمک می کردند. مخاطبان این افسانة عامیانه که از مجموعة افسانه های ایرانی به چاپ رسیده گروه سنی «الف» و «ب» هستند. قسمت هایی از داستان در قالب شعر آمده است.