اثر حاضر، دربردارندة حکایات، روایات، داستان ها و امثال گوناگون، جهت هدایت و اصلاح پادشاهان مستبد است و از جمله آثاری است که برای اصلاح رفتار حاکمان و سردمداران جامعه در گذشته نگاشته می شده است. این اثر در قرن هشتم هجری قمری و به قلم «علی بن احمد بن محمّد الناسخ التستری» و در بیست و شش باب تألیف شده است. سبک نگارش اثر، به متونی چون کلیله و دمنه و تاریخ جهانگشا و نثر سادة قرون ششم و هفتم نزدیک است و از سجع و موازنه در آن استفاده شده و شعر شاعران فارسی زبان و عرب بدون اشاره به نام آن ها در متن مشهود است. فضیلت علم، عدل و داد، مذمت ظلم، احوال انبیا و اوصیا، طبقات ملوک فرس، خلفا، وسلاطین، از جمله باب های مندرج در متن حاضر هستند.