با شنیدن نام «پرفورمنس» ناخودآگاه به سمت دیکشنری می‌روید و در میان انبوهی از واژگان، درپی معادل فارسی‌اش می‌گردید. یک واژه خودنمایی می‌کند:«اجرا». گره کار بیش از پیش کور می‌شود. تا دقایقی پیش از دید شما «اجرا» فعلی است کلی در تئاتر. چیزی است شبیه«اکران» در سینما. با خودتان کلنجار می‌روید که درنهایت «پرفورمنس» چیست که در دو دهه‌ی اخیر، چنین جامعه‌ی هنری ایران را درگیر خود کرده است. پاسخ پرسش شما را در برهوت کتاب‌های تخصصی، ماروین کارلسن می‌دهد. این شخصیت شاخص حوزه‌ی مطالعات اجرا، در کتاب مشهورش تلاش کرده تا بگوید پرفورمنس چیست و خاستگاهش کجاست. البته کارلسن برای پرفورمنس یک خاستگاه روشن در نظر نمی‌گیرد، او پرفورمنس را محصول تقاطعی از حوزه‌های علوم انسانی می‌داند و کتابش در فصل‌بندی‌ها، این مهم را برجسته می‌کند.