نماز، تنها در دین مبین اسلام نبوده بلکه قبل از حضرت محمد (ص) در آیین حضرت عیسی (ع) نیز بوده است که قرآن از زبان ایشان نقل می کند که خداوند مرا به نماز سفارش کرده است. یکی از فلسفه های مهم نماز این است که انسان در زندگی این جهان با توجه به عوامل غافل کننده، نیاز به تذکر و یادآوری دارد؛ آن هم با وسیله ای که در فاصله های زمانی مختلف، خدا، رستاخیز، دعوت پیامبران و هدف آفرینش را به یاد او بیاورد و او را از غرق شدن در گرداب غفلت و بی خبری حفظ کند، بنابراین، نماز، این وظیفه مهم را برعهده دارد. هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کامل و روح عبادت برخوردار است به همان اندازه نیز در تمام ابعاد به انسان کمک می کند. بر این اساس، نگارنده در مجموعه ی حاضر با استناد به آیات و بهره گیری از حکایت مباحثی را در باب "نماز" مطرح می سازد، از جمله: استمداد از نماز در مشکلات، اخلاص در نماز، نماز میزان سنجش، و ترک نماز و گرفتاری در دوزخ.