ا?نا در خانه ای بزرگ یا به قول خودش «جواهر قرن نوزدهم» زندگی می کند. این خانه ی درندشت چند طبقه، پر است از دالان و اتاق . معماری قرن نوزدهمی این خانه تاثیر زیادی در ایجاد حس دلهره و رمز و راز داستان دارد. زنی افسرده که به تنهایی در عمارتی چند صد ساله زندگی می کند، به خودیِ خود می تواند از همان ابتدا فضای تاریک و گردوخاک گرفته ی زندگی این زن را نشان دهد. «احساس می کنم خودم مرده ام. مرده ام، اما نرفته ام. به تماشای زندگی ایستاده ام که در اطرافم حرکت می کند و به جلو می رود و من ناتوان از مداخله هستم». او ملکه ی دنیای سیاه و تیره ی خودش شده است. او از پشت عمارت «امپراتوری جنوبی» خود، «رعایا» را نگاه می کند، هر روز. بیشتر از همه به تماشای زندگی خانواده ای علاقه دارد که او را یاد زندگی از دست رفته ی خودش می اندازد: زن و شوهری جوان و یک فرزند. پنجره برای ا?نا شبیه به ا?ینه ای شده که زندگی خودش را در خانه ی همسایه دنبال کند..روح ا?ثار آلفرد هیچکاک در کتاب «زنی در قاب پنجره» زنده شده است. این کتاب یکی از برترین ا?ثار ادبیات معمایی و رمزا?لود است که در سال 2018 به عنوان یکی از پرفروش های نیویورک تایمز معرفی شده است. تاثیر این کتاب روی مخاطبان ا?ن قدر زیاد بوده که کمپانی های فیلم سازی حق ساخت فیلمی از روی این کتاب را از صاحب اثر خریداری کرده اند. دلهره و تعلیق، از قهرمانان اصلی این داستان هستند، داستانی که خواندنش به معنای قدم گذاشتن به فضایی مبهم و مه ا?لود است.