از جمله شاعرانی که در آثارش تقلید همراه با نوآوری را می توان دید، قاسم لاربن است. این شاعر در تاریخ ادبیات ایران چهره ای  ناآشناست. این شاعر مازندرانی در دو حوزه شعر و داستان هنرنمایی کرده است. قاسم لاربن از جمله شاعرانی است که در بیشتر آثار خود تحت تأثیر شاعرانی چون حافظ و نظامی است. غزلیات حافظ به دلیل جایگاه والای هنری و خلاقیت ادبی خود دایره و حصار زمان را درنوردیده و مورد توجه شاعران و هنرمندان پس از خود قرار گرفته که لاربن هم از قاعده مستثنی نیست. کتاب حاضر با هدف بررسی آثار این شاعر با رویکرد بینامتنیت به رشته تحریر درآمده است.