این نمایش نامه گفت و گو و کشمکشی است میان شش جوان که در آسایشگاه روانی به سر می برند .هر یک از این جوانان دلیل اقامتشان در آسایشگاه را بیان می کنند . جوان شماره((1)) برای تهیه نمایش و فیلم برداری به آسایشگاه آمده تا کاری  تحقیقی انجام دهد .او معتقد است که افراد حاضر در آسایشگاه دیوانه نیستند،  بلکه((یک دنیا حدیثند)) .بنابراین آنچه این افراد را روانه آسایشگاه کرده  حوادث تلخی است که از اوضاع نا به سامان جامعه و محیط ناامن خانواده ناشی  می شود .