در سال های اخیر امکان مطالعة بدن انسان به صورت کامل وجود نداشته و با محدودیت های بازرسی همراه بوده است. جانوران آزمایشگاهی با توجه به اینکه شباهت هایی از لحاظ ژنتیکی و فیزیولوژیکی به انسان دارند، بیش ترین تحقیقات در حوزة فیزیکی روی آنها انجام می شود. از امتیازات و برتری های آزمایش روی جانوران (بخصوص موش) تمرین پذیر بودن و هوش بالای حرکتی جانور است که به راحتی و پس از مدتی از روی آشنایی و کار بر روی انواع وسایل ورزشی، تمرین را به خوبی یاد می گیرد. کتاب حاضر، مخاطب را با طراحی روش تمرین در جانوران آزمایشگاهی؛ حیوان های آزمایشگاهی و ورزش و اثر فیزیولوژیکی آنها آشنا می سازد. این کتاب از پنج فصل تشکیل شده است که برخی از عنوان های آن عبارت اند از: «چرا از جانوران در مطالعات ورزشی استفاده می شود؟»؛ توسعة پروتکل تمرینی؛ کار با جانوران توافقی؛ تمرین رت روی چرخ دو؛ جداسازی نخاع به عنوان مدلی از عدم فعالیت عصبی عضلانی؛ پروتکل های ورزشی با استفاده از گونه های دیگر و...