هدف از این تحقیق شناسایی بخشی از مسائل موجود در تعاونی های مسکن در ایران است که افزون بر آن عملکرد تعاونی های مسکن فرهنگیان به اختصار بررسی شده است. در کتاب خاطر نشان می شود: "به طور کلی تعاونی های مسکن موجود در کشور آن طور که باید نتوانسته اند رفع کننده مشکل اعضای خود باشند. عدم حمایت های موثر دولتی از تعاونی های مسکن، بی اطلاعی اداره کنندگان تعاونی ها از مسائل قانونی و فنی تعاونی های مسکن، سوء استفاده مدیران این تعاونی ها و در نتیجه بی اعتمادی اعضا به آنها و کاهش مشارکت و سرمایه گذاری، قوانین دست و پا گیر شهرداری ها و غیره از مهم ترین مسائلی است که بسیاری از اعضای تعاونی های مسکن را که سال ها سرمایه خود را برای خانه دار شدن به حساب شرکت های تعاونی واریز کرده اند با بلاتکلیفی و سرگردانی مواجه ساخته و از سوی دیگر میل و رغبت مردم را نیز به سرمایه گذاری در این امور کاهش داده است، به گونه ای که هر کس امروز می خواهد پولی را به حساب یک شرکت تعاونی مسکن واریز کند باید قبلا انتظار چندین ساله را به جان بخرد و این یک رویه غیر معقول و ناپسندی است که متاسفانه تعاونی های مسکن کشور به ناچار آن را تجربه می کنند. به منظور رفع این معضل باید در شرکت تعاونی مسکن مجاهدت های فردی از طریق تشریک مساعی و تجمع قوای مادی و معنوی به منظور وصول به اهداف حاصل گردد".