هنوز دربارة تعریف سیاست گذاری اجتماعی میان صاحب نظران اجتماعی توافقی حاصل نشده است. برخی آن را مداخلة عاملانه می دانند که دولت برای رسیدن به اهداف رفاهی در توزیع مجدد منابع در میان شهروندان انجام می دهد. براین اساس، سیاست گذاری اجتماعی، حالتی از دخالت  دولت است که در اهداف اجتماعی، نظیر: عدالت اجتماعی، مساوات، عدم تبعیض و... تجلی می یابد. به هر حال، موضوع اصلی سیاست گذاری اجتماعی، برقراری نظامی برای تهیه و توزیع خدمات مختلف رفاهی است که توسط نهادهای اجتماعی نظیر: خانواده، شبکه های موجود اجتماعی و محله ای، بازار، بخش های داوطلبانه و خیریه و نیز سازمان های دولتی انجام می شود. کتاب حاضر، مفهوم سیاست و سیاست گذاری اجتماعی را بررسی و بحران ها و مسائل آن را تبیین می کند. نگارنده با الگو قرار دادن بریتانیا به عنوان یکی از اصلی ترین خاستگاه های دولت رفاه، این پرسش اساسی را مطرح می کند که آیا عمر سیاست اجتماعی و به کل، عمر دولت رفاه رو به پایان است؟. نگارنده در این نوشتار سعی در پاسخ به پرسش مذکور را دارد.