در مجموعه ی حاضر شعرهایی به زبان فارسی و ترکی عمدتا در قالب مثنوی با مضامینی چون "عشق" و "تنهایی" سروده شده است. پاره ای از عناوین شعرها عبارت اند از: تنها؛ خسته؛ فریاد؛ ببخش؛ رخ؛ فال؛ شرم؛ آتش نهان؛ یاهو؛ آسمون؛ آرزو؛ تو؛ شاعر ستاره؛ درک عشق؛ قائم؛ آشنا؛ شکست؛ کلام آخر؛ دلیل؛ ساقی؛ رخصت؛ حصار؛ قدر؛ شبدار؛ آغاسی؛ رویای محض؛ لحظه ی پایان؛ تمامم کن؛ بم؛ داد و بیداد؛ ریشه؛ اذهان کور؛ وقت ظهور؛ شمع حائل؛ مست؛ عاشقی؛ آغاز؛ بی گناه؛ دشت جنون؛ و ایام.