نویسنده ی داستان کوتاه به سبب قالبی که برای بیان برگزیده است اجبارا از امکانات «نیمه هنری» که در بافت های بی شمار رمان و نوول مجاز است صرف نظر می کند. اگر قرار باشد که در چند صفحه پیامی تکان دهنده عرضه شود و واکنش لازم را در خواننده به وجود آورد، این پیام باید مانند آتشی باشد که بدون به وجود آوردن خاکستر بسوزد. از این لحاظ داستان کوتاه با شعر قابل قیاس است.