زمانی که قدرت جهانی،وضعیت را تا بدینحد به انحصار در می آورد،زمانی که چنین تراکم مهیبی از کارکردها در تشکیلاتی تکنو کراتیک وجود داشته باشد و زمانی که هیچ شکل جایگزینی از اندیشه اجازه ظهور نداشته باشد،آیا راهی جز انتقال وضعی تروریستی باقی می ماند؟این خود سیستم بود که شرایط عینی را برای این انتقام جویی وحشیانه فراهم آورد.سیستم با مصادره تمام امکانات به نفع خویش،دیگری را واداشت تا قوانین را تغییر دهد...