نویسنده در این اثر تلاش کرده است مخاطب را در جایگاهی قرار دهد که بتواند زمین را به عنوان مادر خود و دیگر انسان ها بازشناسد؛ هموکه همه موجودات زنده و غیرزنده پیرامون ما را با سخاوتی مادرانه در دامتان خود می پرورد. چگونه می توان چنین مادری مهربان را دوست نداشت و به او عشق نورزید؟ چگونه می توان سرمایه هایش را تباه کرد و روی سبزش را سیاه؟ این اثر نسبت ما را با زمین از نگاهی دیگر تعریف می کند و راهی دیگرگون را به سوی اخلاق محیط زیست می گشاید.