در نهمین جلد از مجموعه ی "زیباترین قصه ها"، بخشی از زندگی دو تن از پیامبران الهی ـ ابراهیم و فرزندش اسماعیل ـ بازگو شده است. ابراهیم و همسرش ساره با آن که سال ها بود ازدواج کرده بودند اما هنوز صاحب فرزندی نشده بودند. ساره که از عشق ابراهیم به فرزند علاقه داشت کنیزش هاجر را به او بخشید تا از او صاحب فرزند شود و آن گاه خداوند اسماعیل را به ابراهیم ارزانی داشت. چندی نگذشت که ابراهیم هاجر و فرزندش را به سرزمین خشک مکه برد و آنان را در آن جا تنها گذاشت. هاجر با تحمل مشقات فراوان اسماعیل را بزرگ کرد تا آن زمان که ابراهیم نزدشان بازگشت تا به اذن پروردگار خانه کعبه را بنا کنند. پس از بنای کعبه، ابراهیم از جانب خداوند مامور شد تا فرزندش را قربانی کند. و چون ایمان و اعتقاد واقعی ابراهیم آشکار شد، خداوند گوسفندی را فرستاد تا به جای اسماعیل ذبح کند.