متن این مجموعه ترکیب شعر و نثر هست که هر دو هم آسان و راحت الفهم هستند. حتی قسمت های نثر کتاب هم آهنگین و ریتم دار هستند که خواندن متن رو این موضوع جذاب تر کرده و این ویژگی‌ای هست که در نوشته های خانم ماهوتی قبلا هم دیدم
قبول دارم  اسم کتاب مناسب نیست و تصویرگری هم می تونست بهتر باشه.
داستان در مورد خری هست که غذا و جای خوبی نداره و میره اصطبل شاهی. اونجا به همه میگه چقدر خوشبختن تا اینکه اونا رو موقع برگشتن از شکار شاهی در جال نزاری میبینه و به ظاهر بینی خودش پی میبره و به سرعت پیش صاحبش بر میگرده.