حسین صفا به نظر من از بهترین هاست
کتاب های دیگه‌اش رو نخوندم ولی این کتاب بدجوری منو مشتاق کرد همه‌ی کتاب هاشو بخرم!
صفا به معنای واقعی متفاوت مینویسه از همه نظر ، تصویر های فرازمینی و تشبیه های عجیب و غریبش بدجوری منو به سمت خودش کشید مثلا درجایی از کتاب همین تصویر و تشبیه رو باهم داره که من بارها خوندم و دیوونش شدم:
...چنان که گویی تشییع می شود به بهشت
جنازه‌ی خرسی روی دوش کندو ها !
هر یک از شعر ها با مقدمه خیلی کوتاه شروع میشه که به نظرم خودِ مقدمه ها هم شعر هستن
بعضی از شعرهاشو بارها و بارها خوندم و خواهم خوند 
نمیشه یک بند از غزل هاشو خوند و بهش فکر نکرد
به حسین صفا علاقه‌مند بودم و با خواندن این کتاب علاقه‌ام چندچندان شد!

دیوانه ای به خود می گفت
: زنجیر های عالم را
از پای عقل وا کردم.
زنجیر ها به او گفتند:
هرگز تورا گریزی نیست
از رنج های انسانی...
"حسین صفا"