«ابوحامد امام محمد غزالی طوسی» یکی از بزرگ ترین متصوفان و علمای اسلام در قرن پنجم و ششم هجری است. او آثار متعددی در فقه، کلام، فلسفه، اخلاق، تصوف و عرفان نوشت. از جمله کتاب های پارسی امام غزالی «کیمیای سعادت» است که یکی از گران بها ترین آثار قرن پنجم هجری به شمار می رود. کیمیای سعادت چکیده ای است از کتاب بزرگ «احیاء علوم الدین». امام محمد غزالی. این کتاب را برای کسانی که به تازی فهم نداشته اند تصنیف کرده است. متن کیمیای سعادت، همانند احیاءالعلوم به چهار رکن «عبادات»، «معاملات»، «مهلکات» و «منجیات» تقسیم شده است.