این نمایش نامه با توصیفی از زندگی((باشو)) ـ شاعر ژاپنی ـ آغاز می شود .در صحنه ای از نمایش((باشو)) با منظره غرق شدن کودکی مواجه می شود که مادرش او را به رودخانه  افکنده است .او با مشاهده این صحنه سخت آزرده می شود، اما اینک سی سال از آن  ماجرا گذشته و باشو خاطرات گذشته خود را مرور می کند .قسمت بعدی نمایش گفت و  گویی است میان باشو و شخصی به نام((کایرو)) .این گفت و شنود درباره خدا و  زندانیانی است که به آب افکنده می شوند .ادامه این نمایش نامه نمادین نیز به  مقوله جنگ، کشتار، قدرت طلبی و رنج بشر اختصاص یافته است .