مفهوم جهانی شدن، جدی ترین پیامد اجتماعی، بعد از آغاز دورة مدرنیته (از قرن  19 به بعد) است و هنوز ادبیات مستقلی پیرامون این مفهوم و در جهان سوم به وجود نیامده و مباحث مطروحه به شدت تحت تاثیر منابع غربی است. مفهوم جهانی شدن در ایران نیز تحت تاثیر منابعی است که صرفا ترجمه می شوند و نیاز به بررسی ها و کنکاش های عالمانة فراوان دارند. مجموعة حاضر منتخب مقالات هم اندیشی ها با  عنوان «جهانی شدن و هنر» است و در آن به ارتباطات هنری ایران، آسیای صغیر و ایران و هند پرداخته شده است.  عنوان های برخی از مقالات عبارت اند از: بررسی نقش توپقاپو سرای استانبول در ماندگاری هنرهای ایرانی و آسیای صغیر؛ تاثیر فرهنگ و هنر ایرانی در آناطولی عصر سلجوقیان؛ بررسی شیوه های هم نهادی هنر معماری منطقة ایران و هند؛ و فرهنگ هندوایرانی و جهانی شدن.