در کتاب حاضر، نگارنده به بحث و بررسی چگونگی و آموزش خانواده ها در رفتار با کودکان با نیازهای ویژه می پردازد. در این کتاب بیان می شود که آنچه کودکان با نیازهای ویژه در جامعه ایران از آن رنج می برند، در درجه اول کمبود امکانات و تسهیلات آموزشی و توان بخشی نیست، که مشکل اصلی آن ها نگاه و نگرش منفی و ترحم آمیز و درعین حال جهل آلود افراد جامعه است؛ جهلی که ترس را به دنبال دارد و ناشی از فقدان شناخت کافی افراد با نیازهای ویژه و یا شناساندن ناصحیح این افراد از سوی دست اندرکاران ذیربط است.