یکی از عوامل محدودکننده گسترش فضای سبز، کمبود منابع آب در دسترس است. از طرف دیگر گسترش فضای سبز فعلی برای دستیابی به استانداردهای جهانی سرانه فضای سبز شهری، موجب افزایش پوشش گیاهی موجود می شود که خود به معنی افزایش نیاز به منابع آب مصرفی است. نتایج بررسی های انجام شده نشان داده است که مهم ترین عامل در کاهش مصرف آبیاری در فضای سبز و بوستان ها مدیریت کاشت گونه های گیاهی، استفاده از زئولیت، کاربرد خاک پوش و استفاده از همزیستی میکوریزایی است. کتاب حاضر با هدف ارائه راهکارهای زراعی افزایش راندمان مصرف آب در فضای سبز شهری به رشته تحریر درآمده است.